Zuren - basisinformatie

Als zuren zijn chemische verbindingen die in staat proton te doneren aan een ander individu reactanten.

• Een goed voorbeeld is de toediening van zuur in water, bijvoorbeeld waterstofchloride. Hier zijn de waterstofchloride van een proton van een watermolecuul. Het chlooratoom nu alleen de linker elektron van het waterstofatoom. Dit creëert een negatieve lading overschot. Het resultaat is een negatief geladen chloride-ion.
• De waterige oplossing die resulteert uit deze reactie wordt aangeduid als chloorwaterstofzuur.
• De samenstelling van zuren is altijd hetzelfde. Altijd in het molecuul waterstof. Wel moet de waterstof een positieve lading op zuren altijd, anders is het niet te zuren.

De samenstelling van de bases - een overzicht

Basen zijn, in tegenstelling tot zuren kunnen vormen hydroxide-ionen in waterige oplossingen. Dit betekent dat daarmee het verhogen van de pH van een bestaande oplossing.

• Hydroxide ionen zijn chemische verbindingen die protonen van een zuur (zie hierboven) kan opnemen.
• Dit betekent dat precies het tegenovergestelde basen van zuren en derhalve kunnen neutraliseren.
• In dit gebied zijn er verschillende concepten die op grote schaal worden gebruikt. De bekendste zijn de concepten van Lewis en Pearson.
• De Lewiszuur-basisconcept geeft aan dat er basen en zuren, die onafhankelijk van protonen.
• Pearson spreekt tegen harde en zachte zuren en basen. Sterke zuren en basen zijn daarom bijvoorbeeld atomen, ionen en moleculen, die een hoge ladingsdichtheid hebben. Zachte zuren en basen zijn echter deeltjes met een lage ladingsdichtheid heeft.

Zo zie je maar, het is niet zo moeilijk om de samenstelling van zuren en basen te begrijpen.