Epic functies en de "vervreemding effect"

• In het epische vorm van drama, is er een verteller die commentaar op het verloop van de actie en het publiek zo integreert met in de actie. De oprichter van deze stagecraft, de dichter Bertolt Brecht, het publiek wilde hen aanmoedigen om onafhankelijk denken. Doel Brecht was dat mensen zouden willen herkennen en deze onrechtvaardigheden te veranderen. Door verre bekijken en volgen de argumenten van theaterbezoekers zullen worden gedwongen om hun eigen beslissingen te nemen. Om dit educatieve aspect nog meer te benadrukken, kan de epische stagecraft ook te vinden onder de term "dialectisch theater".
• Episch theater is niet geschikt voor een machtsstructuur, omdat de schermen zijn onderling uitwisselbaar. Tevens wordt de termijn gewoonlijk open gehouden, zodat het publiek moet zijn eigen positie te vinden. Dit wordt ondersteund door functies, zoals de veranderlijke man die is de focus van de voorstelling stuk. De acteurs komen zelfs vanuit hun rol en te communiceren met het publiek. De identificatie met de figuur is dus nauwelijks mogelijk. Theater Gast wordt elke illusie dat het kan kijken naar bekende dingen vanuit een nieuw perspectief genomen. Dit literaire stijlmiddel heet de "vervreemding effect".
• Zelfs in de vorm van onderbrekingen door kritische opmerkingen in de verzen en refreinen komen episch theater speelt kenmerken van vervreemding effect toe te passen. Door communicatie met het publiek, kan de scenes worden gewijzigd. Bovendien is een van de meest epische functies die de kijker de transformatie van de economische vastgehouden fase transformatie kijken. Dit is namelijk zonder het gebruik van een gordijn.

Onderscheid - Classic en episch theater

• Epic Theater is een tegenhanger van de klassieke drama's van Aristoteles en Lessing. In aanvulling op de literaire stijlmiddelen van vervreemding effect, wordt de kijker ook niet geanimeerd in een aristotelische theater naar de argumenten te volgen. Dus hij is het spel hier is nog niet voorbij, maar is eerder het midden van de actie gebeurt.
• De focus van de klassieke drama gevoelens en zetten zichzelf spelen een belangrijke rol in het stuk. De identificatie van de onveranderlijke figuren wordt dus in deze dramatische vorm het publiek.
• Ook in de constructie van de twee vormen van theater zijn er verschillen. Wanneer de gebeurtenissen in Brechts drama lopen gebogen, te zien in Aristoteles en Lessing lineaire cursussen van de actie. In de klassieke drama ook Being wordt bepaald door het denken en niet zoals in de epische stagecraft, denken sociaal wezen.